We gaan verder met onze #VitaminsForTheGoodLife! Oké, dit is februari, ja. Het is misschien niet de zonnigste maand van het jaar, maar … aan de Spaanse kust zien we elke dag zonlicht!

Hier geeft de zon ons de energie om de dagen onder ogen te zien, om het goede leven te leiden. Alles gaat beter als de zon schijnt, en daarom willen we de maand februari wijden aan de winterzon. Hier is ons bijzondere eerbetoon:

De zon in Spanje

Spanje en zonlicht zijn ondeelbaar. De heldere lucht, vooral in het Middellandse Zeegebied, vormt een actief en energiek karakter en geeft ons een verlangen om te genieten en om te leven. De zon definieert ons en we zijn het hem verschuldigd zowel voor het voeden van landbouw en toerisme, twee van de belangrijkste economische sectoren in de Middellandse Zee. 🥦🏖

Als we al eens verschillende bewolkte dagen hebben, voelen we ons opeens ontmoedigd en minder enthousiast. Geen wonder: we zijn gewend om bij de winterzon te wonen. In Spanje hebben we ongeveer 3.000 zonuren per jaar! Ook in de herfst en winter. We zijn bevoorrecht.

Volgens het National Geographic Institute komen de hoogste waarden van zonnestraling voor in de steden Badajoz, Sevilla, Almería en Alicante, die meer dan 2.800 zonuren per jaar bedragen!  Geloof ons. Zo leef je beter.

Februari
De promenade van Alicante in het zonlicht. Attila Surányi ©

Culturen die de zon aanbaden

De aanbidding van de zon, niet alleen als ster, maar ook als god, was in veel oude culturen gebruikelijk. Nu blijven we het aanbidden, maar op een andere manier (een beetje minder religieus en met een beetje meer UVA-bescherming). 😉

Hier vertellen we je hoe enkele van onze voorouders hun toewijding aan de zon hebben betoond:

• Voor de Maya’s was Ahau Kin, de zonnegod, de universele levensgeest, die ziekten genas en zich tegen duisternis beschermde. Omdat ze hem vreesden vanwege zijn kracht om droogte en verwoestende verschijnselen te veroorzaken, aanbaden ze hem door middel van offers, wierook branden, gebeden en gebeden.

• De Inca’s noemden hem Inti, hun belangrijkste god, de schepper van alles, het universum, de aarde, de lucht … maar bovenal was hij de god die hun land bevruchtte en hun voedsel gaf. Ter ere van hem hebben ze tempels opgericht die nog steeds worden erkend, zoals die in Cuzco. De keizer van de Inca’s werd beschouwd als de zoon van Inti. De maan, genaamd Quilla, was de godin van de vrouwen en Inti’s vrouw. 🌗

• Wie heeft er niet gehoord van Ra? De Zonnekoning voor de Egyptenaren was de schepper van de wereld, de oorsprong van het leven, de god onder de goden. Er was zelfs een stad gewijd aan hun aanbidding, Heliopolis (Stad van de Zon). De Egyptenaren zeiden dat Ra (om door de lucht te kunnen bewegen) in twee boten reisde, Mandjet overdag en Mensenktet ‘s nachts.

Februari
Festival van de zon in Cuzco, Peru. Renny Gamarra ©

• In de Azteekse mythologie heette de zonnegod Tonatiuh, ook de schepper van de wereld. Toen ze het vertegenwoordigden, deden ze het in een menselijke vorm en gekleed met veel ornamenten, zoals een adelaarsveer, een geverfd gezicht, piercings in de neus,etc …

• Voor de Grieken was Helio de god van de zichtbare zon, van het licht. Helio reisde door de lucht in een wagen getrokken door vier paarden en ‘s nachts rustte hij uit. Hij werd aanbeden op het eiland Rhodos, waar de Kolos van Rhodos was, het beroemde standbeeld van de Griekse god. Eén van de zeven wonderen van de antieke wereld, verwoest in 226 voor Christus. C. door een aardbeving. 🤦‍♀️

• In de hindoemythologieis de god van de zon Surya, een rode man met drie ogen en vier armen, en dankzij zijn energie bestaat hij levenslang. Net als Helio reed hij op een wagen, deze keer getrokken door zeven merries. Surya verlicht, geeft leven en voedt.

Februari
Rhodos, Griekenland. Serhat Beyazkaya ©

Zonlicht in kunst

Wat zou een schilderij zijn zonder de zon of het zonlicht als hoofdrolspeler? De weerspiegeling in het water, zonsopgangen en zonsondergangen, of gewoon een sprankelende blauwe lucht. De wens om het zonlicht in de schilderkunst te domineren, leidde zelfs tot stromingen zoals luminisme.

Natuurlijk moeten we Joaquín Sorolla vernoemen, hij is een symbool van de Valenciaanse en Spaanse cultuur. Zijn kust- en landelijke landschappen met de mediterrane zon die aan de hemel schijnt, zijn onvergetelijk. We houden van zijn bekende werk Cosiendo la vela, uit 1896. Wat een kleuren! 😍

Februari

Ook mogen we Monet  niet vergeten, hij legde het zonlicht vast als weinig anderen dit deden. Hij vond het zelfs zo leuk dat hij hetzelfde landschap op verschillende tijdstippen van de dag schilderde om de veranderingen van het zonlicht te kunnen weergeven. Dit deed hij in zijn beroemde Nenúfares. (waterlelies)

Februari

In de literatuur zijn er ook prachtige voorbeelden van de fascinatie die de zon en het zonlicht hebben veroorzaakt bij auteurs van alle tijden. Zoals dit fragment van Emily Dickinson:

“I’ll tell you how the sun rose, –
A ribbon at a time.
The steeples swam in amethyst,
The news like squirrels ran.”

Helaas kunnen we de hoofdrolspeler van dit artikel niet zelf in het gezicht kijken en hem bedanken voor alles wat hij voor ons doet. Er zijn wel geweldige fotografen die hierin zijn geslaagd en ons ongelooflijke beelden bezorgen. Je vindt in dit National Geographic-artikel.

We beëindigen dit artikel met onze playlist van liedjes die zijn geboren uit de liefde voor de zon en het zonlicht. Zodat je zelfs op bewolkte dagen de warmte kan voelen. ☀☀☀

Alhoewel…de beste remedie daarvoor is om aan de Middellandse Zee te komen wonen. 😊